Νικόλαος Γαρδελάκης, Η Ποινική Ευθύνη των Υπουργών Μεταξύ Βουλής και τακτικής δικαιοσύνης
Απόσπασμα
Η Ποινική Ευθύνη των Υπουργών Μεταξύ Βουλής και τακτικής δικαιοσύνης Νικόλαος Μ. Γαρδελάκης , Ασκούμενος Δικηγόρος, ΜΔΕ Δημοσίου Δικαίου, Νομική Σχολή ΕΚΠΑ Δεν είναι η πρώτη φορά, μέσα σε διάστημα μικρότερο του έτους, που η Βουλή επιστρέψει δικογραφία σχετική με ποινικές ευθύνες πολιτικών προσώπων στην τακτική δικαιοσύνη. Είχε προηγηθεί, το καλοκαίρι του 2017, η απόφαση της τότε προανακριτικής επιτροπής κατά του πρώην Υπουργού Γιάννου Παπαντωνίου να μην ζητήσει από την Ολομέλεια την άσκηση ποινικής δίωξης, αλλά να παραπέμψει αυτόν στο κοινώς αρμόδιο ποινικό δικαστήριο, με την αιτιολογία ότι «για το μεν αδίκημα της απιστίας έχει υπάρξει παραγραφή, για το δε ξέπλυμα μαύρου χρήματος αρμόδια είναι η τακτική δικαιοσύνη και όχι η Βουλή». Παρόμοιο σκεπτικό αναμένεται να υιοθετήσει και αυτή τη φορά η ειδική κοινοβουλευτική επιτροπή που διερευνά την εμπλοκή των δέκα πολιτικών προσώπων στην υπόθεση Novartis. Το πρόσθετο, όμως, νομικό ενδιαφέρον στην εν λόγω περίπτωση είναι πως, ενώ η νομολογία (ήδη από τις υποθέσεις Siemens [1] και Βατοπεδίου [2] ) δεν θεωρεί τη νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα ως αδίκημα που συνάπτεται με την εκτέλεση υπουργικών καθηκόντων, εξακολουθεί, ωστόσο, να θεωρεί ως τέτοια (υπόθεση Τσοχατζόπουλου [3] ) το αδίκημα της παθητικής δωροδοκίας υπαλλήλου. Άρα, το ερώτημα που μένει να απαντηθεί...